مباهله در اصل از «بهل» به معنی رها کردن و برداشتن قید و بند از چیزی است. اما مباهله به معنای لعنت کردن یکدیگر و نفرین کردن است. کیفیت مباهله به این گونه است که افرادی که درباره مسئله مذهبی مهمی گفتگو دارند در یک جا جمع شوند و به درگاه خدا تضرّع کنند و از او بخواهند که دروغ گو را رسوا سازد و مجازات کند.

شرح مختصر واقعه مباهله

مباهله پیامبر با مسیحیان نجران، در روز بیست وچهارم ذی الحجّه سال دهم هجری اتفاق افتاد. پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم طی نامه ای ساکنان مسیحی نجران را به آیین اسلام دعوت کرد. مردم نجران که حاضر به پذیرفتن اسلام نبودند نمایندگان خود را به مدینه فرستادند و پیامبر آنان را به امر خدا به مباهله دعوت کرد. مسیحیان آمده بودند تا در مورد درستی دعوت پیامبر پژوهش کنند که حضرت محمد (ص) خواست تا با آنها مباهله کند.

مسیحیان اما بعد از اینکه دیدند پیامبر با حضرت علی ، حضرت فاطمه ، امام حسن و امام حسین می خواهد آنها را به چالش بکشد مطمئن شدند که ایشان اگر به خودش مطمئن نبود ، جان خانواده اش را به خطر نمی انداخت ، پس از مباهله کنار رفتند.

وقتی هیئت نمایندگان نجران، وارستگی پیامبر را مشاهده کردند، از مباهله خودداری کردند. ایشان خواستند تا پیامبر اجازه دهد تحت حکومت اسلامی در آیین خود باقی بمانند. در این روز آیه «تطهیر» نیز به حضرت محمد (ص) نازل شده است.