حجت الاسلام الماسی امروز1402/7/16بعداز نماز جماعت ظهر وعصر به ایراد سخنرانی پرداخت .

ایشان در ادامه تفسیر خطبه 160نهج البلاغه (فراز سوم)ودر تشریح مبحث خوف ورجا وتوحید افعالی فرمود :انسانی که نسبت  به خداوند متعال خوف ورجایی  در خور وشایسته نداشته باشد وبیشتر از آنکه از خدابترسد از بندگان خدا واهمه داشته باشد ودر موقع نیاز امیدش به غیر از خدابیشتر از خداوندباشد ،طبق فرموده امیر المومنین (ع ) ریشه آن به یک نکته برمی گردد و آن حب دنیاست. اگرحب دنیا در دل انسان ریشه دوانده باشد و تعلق خاطر او به دنیا و آنچه درآن است شدید باشد ،آنها را برخدا و آخرت مقدم می داند.

 و کذلک إنْ هو خاف عبْداً منْ عبیده أعْطاه منْ خوْفه ما لا یعْطی ربّه، فجعل خوْفه من الْعباد نقْداً و خوْفه منْ خالقه ضماراً و وعْداً؛ و کذلک منْ عظمت الدّنْیا فی عیْنه و کبر موْقعها منْ قلْبه آثرها على اللّه تعالى، فانْقطع إلیْها و صار عبْداً لها

ایشان ادامه داد:حضرت علی ع می فرمایند:"حب الدنیا راس کل خطیئه"هر گناهی ریشه اش حب دنیاست وانسان همیشه دنیای به ظاهر نقد رابه آخرت به ظاهر نسیه ترجیح می دهد. البته لفظ نسیه برای آخرت که ما در آنجا تجسم واقعی اعمال خود راخواهیم دید اشتباه است .

حجت الاسلام الماسی در ادامه افزود:منشا همه مشکلات بشر دنیا گرایی است ،گناهانی نظیر حق الناس و....ریشه در حب الدنیا وتعلق خاطر داشتن به آن دارد.وزمانی که این دنیا گرایی در وجود انسان شدت یابد انسان به سمت دنیا بریده میشود و بنده دنیا می گردد واین خطری بزرگ است که انحطاط انسان  را به دنبال دارد.واین خطر را حضرت علی ع در قسمت های مختلف نهج البلاغه به آن اشاره فرموده اند.

حجت الاسلام در خاتمه بیانات خود به آیه 197سوره بقره اشاره کرد : وتزوّدوا فإنّ خیْر الزّاد التّقْوىٰۚ وبهترین زاد و توشه رابرای انسان تقوی و پرهیز از گناه برشمرد.