از ماه شعبان نباید غفلت کرد. ماه شعبان از اوّل تا آخرش عید است، مثل ماه رمضان. ماه رمضان هم از اوّل تا آخرش عید است، ‌عید اولیاء‌الله. هر روزی که در آن موقعیّتی وجود داشته باشد که انسان بتواند به صفای نفس خود، به نورانیّت دل خود بپردازد، آن ‌روز، روز مغتنم و روز عید است. ماه شعبان، ماه همین فرصتها است، از روز اوّل تا روز آخر. استغفار در این ماه، دعای در این ماه، ‌زیارت در این ماه، تضرّع در این ماه، قرآن خواندن در این ماه، نماز خواندن در این ماه، اینها همه فرصت است. ما برای آبادی دنیا ‌همه‌ی تلاشمان را باید به کار ببریم و در این تردیدی نیست امّا برای آبادی دل هم باید تلاش کنیم؛ دلمان را باید آباد کنیم. ... از ‌ماه شعبان غفلت نکنید.‌۱۳۹۷/۰۲/۱۰

بیانات در دیدار کارگران

ماه شعبان با قطع نظر از این اعیاد هم ماه بسیار مهمّی است؛ الّذى‌ کان رسول الله صلّى الله علیه و آله یداب فى‌ صیامه‌ و قیامه فى‌ لیالیه و ایّامه بخوعاً لک فى‌ اکرامه و اعظامه الىٰ‌ محلّ‌ حمامه؛ پیغمبر تا آخر عمر با این ماه این‌ جور رفتار میکردند. بعد هم [از خدا میخواهیم] که «فاعنّا على الاستنان بسنّته فیه». (۱) خود این مناجات شورانگیزی هم که روایت شده است و نقل شده است در این ماه، شاهد بر عظمت این ماه است. این فقراتی که در این مناجات شریف و عزیز وجود دارد، در کمتر [جایی هست]. البتّه همه‌ی دعاهای در اختیار ما که مأثور از ائمّه (علیهم‌ السّلام) است، دعاهای پرمضمون پرمحتوای فوق‌العاده است، همه فوق‌العاده است ــ آنهایی که حالا مأثور است و معلوم است ــ لکن مثل این مناجات انصافاً کم داریم. من یک وقتی از امام (رضوان ‌الله ‌علیه) سؤال کردم، گفتم شما در بین این دعاهایی که هست، به کدام دعا بیشتر علاقه دارید یا بیشتر انس دارید ــ حالا تعبیر خودم یادم نیست؛ یک سؤال این‌ جوری کردم ــ ایشان یک تأمّل مختصری کردند، گفتند دعای کمیل و مناجات شعبانیّه. اتّفاقاً این دو دعا ــ ‌دعای کمیل هم واقعاً یک مناجات عجیبی است ــ خیلی نزدیکند به هم از لحاظ مضامین، حتّی از لحاظ بعضی از فقرات خیلی به هم نزدیک هستند؛ خود این دعا هم واقعاً یک فرصتی است. الٰهی هب لی‌ قلباً یدنیه منک شوقه و لساناً یرفع الیک صدقه و نظراً یقرّبه منک حقّه. واقعاً این ‌جور حرف زدن با خدای متعال و عرض حاجت کردن و عرض شوق کردن به حضرت حقّ متعال، چیز خیلی فوق‌العاده‌ای است، خیلی عالی است؛ یا این فقره‌ی «الٰهی بک علیک الّا الحقتنى‌ بمحلّ اهل طاعتک و المثوى الصّالح من مرضاتک»؛ یا این فقره‌ی اوج این دعا که امام (رضوان ‌الله‌ علیه) مکرّر این فقره را در بیاناتشان ذکر میکردند: الٰهى‌ هب لى‌ کمال الانقطاع الیک و انر ابصار قلوبنا بضیاء نظرها الیک حتّى‌ تخرق ابصار القلوب حجب النّور. (۲) ماها واقعاً چه جوری میتوانیم اینها را بگوییم؟ جلوی ما حجب ظلمانی هم یکی پس از دیگری هست؛ آن وقت درخواست این دعا این است که: حتّىٰ‌ تخرق ابصار القلوب حجب النّور.

خب حالا اینها دیگر یک معالم فوق‌العاده‌ای است که خوشا به حال آن کسانی که دسترسی دارند و فهمشان، قلبشان، روحشان آشنای با این مضامین است و درست درک میکند این مفاهیم را؛ خوشا به حالشان! خداوند ان‌شاءالله به ما هم بدهد. به ‌هر حال این ماه پربرکتی است و ان‌شاءالله بتوانیم از این ماه هر چه میتوانیم و تا هر جایی که ممکن است استفاده کنیم.۱۴۰۰/۱۲/۱۹

بیانات در دیدار اعضای مجلس خبرگان رهبری