شب و روز دحو الارض، سرشار از خیر و برکت است و انسان هایی که در این روز مشغول عبادت باشند، بیش از دیگران عیار بندگی خود را ارتقا می دهند.

در روز‌های پر فیض ماه ذی القعده، هر چه پیش می‌رویم و با مناسبت‌های مختلف مذهبی مواجه می‌شویم، شرایط برای نزدیک شدن بهائمه اطهار (س(و راز و نیاز با خدا بیشتر می‌شود.. دحوالارض روزی است که طبق گفتهاهل بیت (ع)زمین از نقطه‌ای که  کعبهنام دارد، روی خشکی را به خود می‌بیند و از این منطقه زمین گسترش پیدا می‌کند.

گستردگی خشکی بسترخلقت انسان و زندگی او را فراهم کرد و به این ترتیب جهان بشریت شکل گرفت. 

شب و روز بیست و پنجم ذی القعدهدحوالارض است. دحو به معنای گسترش پیدا کردن است یعنی کره زمین از خانه کعبه گسترش پیدا کرده است. شب و روز دحوالارض بسیار ارزشمند است. طبق گفته معصومان (ع) در شب و روز ۲۵ ذی القعده، رحمت خدا بر انسان‌ها نازل می‌شود و شب زنده داری در این شب بسیار سفارش شده است.

دحوالارض در قرآن

در قرآن کریم به دحوالارض اشاره شده است. خداوند در آیه 30 سوره نازعات می فرماید: «و زمین را پس از آن (آفرینش آسمان و زمین) گسترش داد». بر پایه نظر بیشتر مفسران، منظور از «دحیها» در این آیه، همان دحوالارض است.

به گفته مفسّران قرآن کریم، در آیه ۳۰ سوره نازعات به دحوالارض اشاره شده است. در این آیه شریفه آمده است« والْارْض بعْد ذلک دحی‌ها و زمین را بعد از آن با غلتانیدن گسترش داد». در آغاز، تمام سطح زمین را آب‌های حاصل از باران‌های سیلابی نخستین فراگرفته بود. این آب‌ها به تدریج در گودال‌های زمین جای گرفتند و خشکی‌ها از زیر آب سر برآوردند و روز به روز گسترده‌تر شدند که به وضع فعلی درآمدند. نخستین برآمدگی کعبه بود. در این باره خداوند در آیه سوره رعد می‌فرمایند، «و هو الّذی مدّ الْارْض و اوست کسی که زمین را گسترش داد».

در تفسیر این آیه نیز آمده است: «خداوند زمین را به گونه‌ای گسترد که برای زندگی انسان و پرورش گیاهان و جانداران آماده باشد؛ گودال‌ها و سراشیبی‌های تند و خطرناک را به وسیله فرسایش کوه‌ها و تبدیل سنگ‌ها به خاک پر کرد و آن‌ها را مسطح و قابل سکونت ساخت درحالی که چین خوردگی‌های نخستین آن، به گونه‌ای بودند که اجازه زندگی به انسان را نمی‌دادند»

دعای روز دحوالأرض

یکی از برنامه های پیشنهادی در روز مبارک گسترده شدن زمین، خواندن دعای ویژه این روز است. در بخشی از این دعا، به مسأله دحوالأرض چنین اشاره شده است: «ای خدایی که خانه کعبه را گسترانیدی و دانه را شکافتی و سختی را برطرف ساختی، از تو می خواهم در این روز از روزهایت که حق آن را بزرگ نمودی، هر گرفتاری و مشکلی را برطرف سازی«.

 در روایتی دیگر آمده است، حضرت امام عصر (عج)روز ۲۵ ذی القعده، ظهور و قیام می‌کنند. روز ۲۵ ماه ذی القعده یکی از چهار روزی است که در ۳۶۵ روز سال ثواب روزه در آن بسیار بالاست. در روایتی آمده است که روزه بیست و پنجم ماه ذی القعده، ثواب ۷۰ سال عبادت را دارد. در روایتی دیگر دارد که کفاره ۷۰ سال معاصی به وسیله روزه در دحوالارض انجام می‌شود و هر کس در روز بیست و پنجم ذی القعده روزه بگیرد و پیش از روزه شب زنده داری کند، عبادت ۱۰۰ سال برای او نوشته می‌شود.

 طبق روایات تمام موجودات آسمانی و زمینی بر کسی که در دحو الارض روزه بگیرد، استغفار می‌کنند. یکی دیگر از اعمالی که برای این روز ذکر شده است، نمازی دو رکعتی است که باید پیش از ظهر خوانده شود. در هر رکعت پس از سوره «حمد»پنج مرتبه سوره«و الشّمس»خوانده شود، و پس از سلام بگوید، لا حوْل و لا قوّة إلا باللّه الْعلیّ الْعظیم هیچ جنبش و نیرویى نیست مگر به خداى برتر بزرگ؛ سپس نماز گزار بخواند یا مقیل الْعثرات أقلْنی عثْرتی یا مجیب الدّعوات أجبْ دعْوتی یا سامع الْأصْوات اسْمعْ صوْتی و ارْحمْنی و تجاوزْ عنْ سیّئاتی و ما عنْدی یا ذا الْجلال و الْإکْرام اى نادیده گیر لغزش‌ها لغزشم را نادیده گیر، اى اجابت کننده دعاها، دعایم را اجابت کن، اى شنواى صداها، صدایم را بشنو و به من رحم کن و از بدی هایم و آنچه نزد من است درگذر، اى صاحب بزرگى و بزرگوارى.

باید جامعه منتظر ظهور، در این روز ارزشمند فرصت را غنیمت بشمارد. باید ببینیم امام زمان (عج)در این روز چه انتظاری از ما دارند. از گذشته‌ها گفتند کسی که عاشق است در نوع لباس پوشیدن، خلقیات، رفتار و کردارش مراقب است که همرنگ با معشوق باشد. باید همراهی خودمان با امام زمان (عج) را در عمل به واجبات و ترک محرمات نشان دهیم و در این روز‌ها عبادت خود را شبیه عبادت معشوقمان حضرت مهدی (عج)کنیم.