در ادامه ی سلسله  نشستهای  "سیاست عینیت دیانت" دکتر محمد­حسن قدیری ابیانه به بیان دیدگاههای خود در رابطه با دیپلماسی انقلابی پرداختند .

سفیر سابق جمهوری اسلامی ایران در ایتالیا و مکزیک در ابتدای صحبت­های خود، به سیاستی که کشورهای استعمارگر در قبال کشورهای نفت­خیز اتخاذ کردند،پرداخت. وی بیان کرد که غربی­ها میخواهند این کشورها درآمدشان فقط از سوی فروش نفت بدست آید و درآمد ناشی از آن هم در راستای مصرف گرایی و نه در جهت تولید و فکر استفاده شود.

وی افزود : مقررات اداری ما را به گونه­ای اجرا کردند که ما برای صادرات باید با مشکلات زیادی سروکار داشته باشیم و در قسمت واردات، هر چیزی به راحتی وارد میشود.با فرهنگ ما به گونه­ای برخورد کردند که دیگر کار گروهی برای ما معنا و مفهوم نداشته باشد، دیگر وفای به عهدی نباشد، فرهنگ کار را تخریب کردند و به تبع آن پلکان ترقی کشور هم کاهش پیدا کرد.

وی با توجه به نام گذاری امسال توسط رهبر فرزانه انقلاب حضرت امام خامنه­ای(معظه له) به سال حماسه سیاسی حماسه اقتصادی، اظهار داشت که چرا ما سال خود را باید با بیست روز تعطیلی آغاز کنیم و چرا باید تعداد تعطیلات ما در سال بیست و هفت روز باشد در حالی که در بسیاری از کشورها این رقم حداقل نصف میباشد.

مدیرسابق انجمن نخبگان جهان اسلام برای ارزش این مطلب تصریح کرد که ما سالانه 2 تن طلا در کشور تولید میکنیم، این در حالی است که هر روز تعطیلی در کشور، به ارزش یک میلیارد وچهارصد و بیست وهشت میلیون که معادل 10 تن طلا میباشد به اقتصاد کشور زیان وارد میکند.این در حالی میباشد که مجموع طلا موجود در معادن کشور حدود320 تن طلا میباشد

قدیری ابیانه در ادامه بیانات خود خاطرنشان کرد که اگر کشوری دیپلماسی قوی و فعال داشته باشد در عرصه های جهانی نمیتواند پیروز باشد مگر با حضور ملت خود.وی اظهار تأسف کرد که هنوز در دبپلماسی کشور افرادی حضور دارند که مخالف ارزش­های سال57 هستند.

وی با اشاره به لازم بودن داشتن دیپلمات خوب و انقلابی افزود: تنها دیپلمات خوب وانقلابی کافی نیست و اگر می‌خواهیم دیپلماسی انقلابی را پیش ببریم باید کاری کنیم که اقتصادی قوی داشته باشیم تا در موضع قدرت باشیم چون اقتصاد قوی وام‌دهنده است و وام دهنده همیشه در موضع قدرت و وام‌گیرنده در موقعیت ضعف قرار دارد.

ایشان به نقد دیپلماسی دولت پرداخت و اشاره داشت که دولت در دور دوم خصوصا در دو سال اخیر ضعف­های بزرگی داشت. وی درادامه اصلی‌ترین مؤلفه‌ قدرت در کشور را مردم دانست و افزود: اگر خواهان دیپلماسی انقلابی در کشور هستیم باید کاری کنیم که مؤلفه‌های قدرت کشور افزایش یابد

در پایان با اشاره به روابط کشورهای غربی با کشورهای نفت خیز مانند مصر و عربستان  متذکر شد: کشورهایی که دارای منابع نفتی هستند می‌توانند در موضع قدرت و اقتدار باشند و در صورت نیاز از این اهرم علیه دشمن استفاده کنند اما اگر به نفت وابسته شوند از موضع قدرت خارج می‌شوند.